Historia - Kościół pw. św. Marcina i Doroty

Kościół pw. św. Marcina i Doroty pierwotnie został zbudowany w stylu romańskim. Początki powstania kościoła datowane są na lata 1200-1229. Kolejne przebudowy i rozbudowy kościoła, a miało to miejsce w XV stuleciu, a także w latach 1618, 1700 oraz 1750, doprowadziły do tego, że obecny jego wizerunek jest efektem nakładania się stylów z różnych epok.

Parafię erygował biskup krakowski Iwo Odrową. Najstarsza część kościoła pochodząca z czasów powstania parafii to budowane z ciosów kamiennych romańskie prostokątne prezbiterium oraz zakrystia po stronie północnej (obecnie skarbiec) i niewielka partia nawy. Kościół jest jednonawowy dominuje nad nim wieża, zwieńczona barokowym hełmem.

Ołtarz główny jest w stylu barokowym. W ołtarzu umieszczono słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus, pochodzący z drugiej połowy XV w. Obraz sprowadził do kościoła w 1625 r. ks. Marcina Zelbrzykowski (lub Zelbrychowicz). Za czasów proboszcza ks. Jakuba Koniecznego w 1735 roku obraz otrzymał srebrną, barokową sukienkę. Po bokach ołtarza znajdują się figury św. Marcina i św. Doroty. Ponadto w kościele możemy zobaczyć klasycystyczne organy, zbudowane przypuszczalnie w XIX w., rokokową ambonę, późnobarokowe ołtarze boczne z połowy XVIII w., a także kamienna chrzcielnicę.

Ciekawostka!
Matka Boża z Wojkowic Kościelnych jest patronką Dobrej Drogi. Kościół został podniesiony do rangi sanktuarium Matki Bożej Dobrej Drogi 27 czerwca 1987 r. przez metropolitę częstochowskiego, biskupa Stanisława Nowaka. Odpusty z udziałem kierowców mają tu miejsce w dniu 31 maja.